Peru: Inka’s, lama’s en coca thee.

Waar je ook naar toe reist, als je van Cuba komt is alles opeens overweldigend, westers, modern. Het verschil is enorm, zo ook met Peru. We landen in Lima, de hoofdstad van Peru. De stad is nou niet bepaald traditioneel Peru, maar een moderne stad waar veel te beleven valt. In de ochtenden is het er mistig maar in de middag trekt de mist al snel weg en komt de zon te voorschijn. Pas als de zon gaat schijnen merk je dat de temperatuur wat aangenamer wordt. Maar zeg, wat waren de eerste dagen en vooral nachten koud. Misschien komt het omdat het temperatuur verschil met Cuba zo groot is maar wennen was het zeker. Natalie had meteen de slaapzak voor min 2 graden bij de hand en trok al haar warmere kleren aan die bedoeld waren voor hoog in de bergen als het onder het vriespunt was. Maar goed, we zijn een aantal dagen langer dan we zelf gewild hadden in Lima gebleven. Dit komt meer door de omstandigheden met de backpack dan dat het onze keuzes is. We hebben er veel tijd in zitten maar na een dag heen en weer gebeld en gemaild te hebben kwam er eindelijk duidelijkheid. De backpack van Daan is terug gestuurd naar Amsterdam en er was geen veilige mogelijkheid om de tas naar Lima te krijgen. We moesten dus de komende dagen verplicht shoppen. OMG! Shoppen met en voor Daan! Dit heeft hij al jaren niet meer voor zichzelf gedaan dus dat was al een hele beleving op zich. Zien jullie het al voor je? Natalie die alleen maar de tassen draagt en vóór de pashokjes aan het wachten was.  De omgekeerde wereld. Gelukkig konden wij in Lima redelijk slagen voor nieuwe spullen.

Na ons grote shop avontuur waren we toe aan een nieuwe omgeving Peru ontdekken. Lima was iets wat we niet verwacht hadden wat zou Peru nog meer te bieden hebben…

Hoe meer we land inwaarts reisden hoe meer het beeld van Peru werd recht getrokken. Het begon weer te kloppen met het beeld wat wij hadden. De ouwe inka’s ruïnes met z'n bijzondere manier van bouwen, het prachtige landschap, de koloniale gebouwen die de Spanjaarden hebben achtergelaten, het uiterlijk van de bevolking die afstammen van de inka’s, de traditionele kleding, lama's, cerviche en de cuy (geroosterde cavia). 

Vooral in de bergen de kleine steden en dorpjes waren  zoals we dachten, klein, knus,  vrouwen in klederdracht en ezels die de werktuigen trokken. Lama' die in de velden zaten te grazen en de lange maar o zo mooie bergpassen die Daan die iets meer heeft gezien dan ik.

We hebben geslapen in een oase (ja echt een in de woestijn) en rondgereden in een buggy door de zandduinen. We hebben kennis mogen maken met sandboarden en zijn keihard van de duinen afgegleden. Wat een kick zeg!

Ook hebben we een bezoekje gebracht aan het Nationaal park Paracas. Met een prachtige geoglief die in de heuvels te zien is. De zandtekening is al eeuwen oud en nog steeds zichtbaar, erg bijzonder.

Voor de kust van Pisco ligt een eilandengroep, Islas Ballestas. Hier leven wel honderden of misschien wel meer dan honderden zeeleeuwen, zeerobben en honderdduizenden zeevogels. Tijdens een boottocht hebben we dit mogen zien. Op de momenten dat de lieve Spaanssprekende gids die erg goed Spaans kon spreken met wat Engelse woorden er tussendoor ging praten zag ik niet zo veel. Het dobberen bij elk stukje land of dier wat interessant was maakte mij zo misselijk dat ik later van de foto’s heb mogen genieten. Gelukkig hebben we de pinguïns kunnen spotten. Maar de geur van ‘guano’ of te wel ‘vogelpoep’ blijft langer in je neus hangen dan je lief is.

Peru heeft ook een Canyon net als de beroemde Grand Canyon in Amerika  maar dan nog twee keer zo diep. Het zicht is niet te vergelijken met de Grand Canyon maar het is ook prachtig! We besloten daar drie dagen door heen te baggeren op eigen houtje. Lekker eigenwijs, wat nou een trip boeken,  wat nou gids, wat nou andere toeristen. Nee, op eigen houtje met Daan zijn gps, eten en veel drinken zijn we gaan lopen. Je hebt geen idee hoe lang je moet lopen tot je slaapplek of hoe het pad eruit ziet. Dat maakte het alleen maar leuker. We hebben in totaal 60 km gelopen in 15 uur van 3200 m hoogte naar 2100 m gedaald en weer gestegen. Wat hebben we gezweet, afgezien en genoten. Tijdens een stop hebben we gebruik mogen maken van een natuurlijk hotspring midden in de bergen. Een mooie ervaring en een aangenaam cadeautje! 

Op de heenweg naar de Colca Canyon zijn wij gestopt bij een toeristische plek waar je condor's kon spotten. Vol verwachting zaten we dan ook te wachten op die enorm grote vogels. We hadden geluk, vlak voordat we zouden vertrekken trokken de volgens en circulerende bewegingen omhoog vanuit het dal tot boven ons. Dat was een gaaf gezicht.

Vanuit Arequipa hebben we de nachtbus richting Cusco genomen. Wij reizen hier alleen maar met bus. De (toeristische) bussen in Peru zijn erg luxe en rijden voornamelijk op lange afstanden in de nacht. Heel handig wat het scheelt je een nacht in een hostel maar wel jammer dat je niets ziet van wat er tussen de grote steden ligt. De chauffeurs in Peru zijn agressief en vooral niet gewend om te remmen. Bergpassen met volle snelheid is hun favoriet. Zonder claxon kan je hier niet rijden. Als je pech had hield het geluid van de claxon je wakker in de nacht. Gelukkig zijn de chauffeurs ervaren genoeg en merken ze niks van onze hartverlammingen tijdens een rit.

Eenmaal Aangekomen in Cusco dachten wij erg stoer en geldbesparend bezig te zijn door geen taxi te pakken. ‘We lopen wel!’ ‘Het is maar een klein stukje volgens de kaart’…. Maar in een hoog gelegen steden vanaf 3200 meter hoogte valt lopen dan toch tegen. Man, man, man wat kan die hoogte je nekken zeg. Als een bejaard stel zijn we naar het centrum gelopen en besloten dat we de terugweg wel een taxi gaan pakken. :-)

Cusco is een levendige stad met historische gebouwen, mooie pleinen en gezelligheid. We zijn omhoog geklommen om het uitzicht over de stad te bekijken. Boven op de berg ligt een oude ruïne waar de inka’ s geleefd hebben. Het waren niet meer dan enorme ouwe. De Spanjaarden hebben de stad vernietigd om de stenen te gebruiken voor hun eigen bouw. In Cusco kan je meerdere gebouwen bezoeken die op de fundament van de inka's gebouwen zijn gebouwd. Bijzonder om zoveel geschiedenis in een land te zien. Maar de ruïne boven Cusco valt in het niets vergeleken bij de ouwe verlaten stad, Machu Picchu.

Na een paar dagen gevloerd te zijn geweest door de hoogte en Natalie daarna door de Zuid-Amerikanse buikgriep besloten we om de Salkantytrail te gaan lopen. Een tocht van vier dagen en de vijfde dag als beloning naar de Machu Picchu. In een groep van ongeveer 20 personen en zes verschillende nationaliteiten zijn wij de zwaarste trek aangegaan. Het was prachtig, gezellig, soms eventjes zwaar en soms eventjes afzien. Natalie het Zuid-Amerikaanse buikgriepje tijdens de track overgeven aan Daan. Maar Daan kennende, die bikkelt wel door. Hij, wij hebben het uiteraard gehaald!

De Machu Picchu is wauw, overweldigend en zo bijzonder. We hebben voor onze reis foto’s en filmpjes gezien maar als je daar dan eenmaal staat..... Het is nog mooier dan mooi. Kan je het nog volgen? Gewoon zo onwerkelijk. Zo'n ouwe stad op die hoogte en zo ‘intact’. We besloten om er de hele dag te blijven, gewoon omdat het kon. We waren s’ ochtends om 6.00 uur bij de ingang en zijn s’ middags rond een uurtje of vijf vertrokken. Het was niet alleen maar relaxen op de Machu Picchu. We hadden allebei een ticket voor Machu Picchu mountain gekocht. Dit was voordat we de track gingen lopen en zonder erbij nagedacht te hebben hoe we ons zouden voelen na vier dagen hiken….  Ach ja, gewoon nog een berg beklimmen na al die dagen hiken. Waarom niet. Het mooie was dat er drie bergen zijn die aan Machu Picchu liggen.  Wayna picchu, nog een kleine berg en een iets hogere, nahja eigenlijk een enorm grote berg achter de Machu Pcichu en ja je raad het al, dat is Machu Picchu mountain. Gewoon 1000 meter stijgen binnen 1,5 uur was echt pittig klim. Opgeven was uiteraard geen optie. Na ongeveer 1,5 uur konden we genieten van het prachtige uitzicht.

We hebben na terugkomst van  de track uitgerust in Cusco en een beetje cultuur opgedaan in een ouwe tempel. In de avond hebben we nog een biertje gedronken. Correctie, Daan bier en ik fris) met een ouwe basisschool vriend van Daan die hij al een lange tijd niet had gezien. Wat bijzonder is het dan om elkaar dan in Peru te treffen.

Peru is een land met een prachtige natuur. Een land met een lange kust lijn en goeie (surf) golven. Waar je binnen een paar uur in een woestijn kan belanden. En na een paar uur wat langer rijden je prachtige hoge bergen hebt en een Canyon die dieper is dan die van Amerika. Als je nog een paar uur langer reist kan je de Amazone van Peru bezichtigen.

Genoeg over Peru, de bergen, de inka’s en lama's. Tijd voor het volgende land…. Bolivia!