Frans Polynesië; Haaien, palmbomen en helder blauwe lagune

Ergens zuidelijk in de stille oceaan liggen veel kleine eilandjes die bij Frankrijk horen, Frans Polynesië. Verspreid over ongeveer de grote van Europa met als hoofdeiland Tahiti. Tahiti valt onder een van de vijf verschillende eilandgroepen. Ze zeggen dat er rond de 130 eilandjes zijn. Wij hebben het geluk dat we de kans kregen om twee van die prachtige eilanden te bewonderen. Een week lang genieten van het mooie wat Tahiti en Moorea te bieden hebben...

De meeste eilanden bestaan uit prachtig vulkanisch gebergte, tropische woud, helder blauwe lagunes, een schitterende onderwaterwereld en uiteraard veel palm- en bananenbomen. En dit allemaal wordt omringd door planten met prachtige gekleurde bloemen. Een groot feest om naar te kijken. 

Sommige zeggen; 'een droombestemming' anderen noemen het 'een paradijs'.

We vlogen vanaf Paaseiland op het hoofdeiland Tahiti en besloten om eerst naar het eiland Moorea te gaan.  Het is bizar om na drie maanden in Spaanstalige landen gereisd te hebben aan te komen in een Franse kolonie. De geur van stokbrood, geen 'Ola' of 'Gracias' meer maar 'Bonjour' en 'Merci', het toiletpapier weer door de wc te kunnen spoelen en dat auto's stoppen voor een zebrapad! Oke, zeker een andere wereld. Maar de warme tropische temperatuur was weer heerlijk om te voelen.

Voor het eerst tijdens onze reis hebben we een airbnb geboekt. Je huurt een kamer of appartement van een particulier. In Moorea hebben we een kamer. We slapen bij de eigenaar in huis en mogen gebruik maken van alle faciliteiten inclusief haar zwembad. Een bijzondere alleenstaande vrouw met vijf honden en drie katten heeft ons verwelkomt op het eiland. Het is fijn dat je bij een local kan slapen. Ze weten alles van het eiland, geven goeie tips en zijn bereid om je overal bij te helpen. 

Misschien ken je de plaatjes of foto’s wel van het internet. Van die mooie rieten hutjes op palen boven helder blauw water? Nou, op Moorea heb je er genoeg maar het kost je ongeveer €300 per nacht.  Als je dat niet kan betalen is een hutje van dichtbij zien of er dichtbij zwemmen ook gaaf toch? Daarom besloten we om dit te gaan proberen. En hoe leuk is dat om dat bij het Hilton hotel te kunnen doen. Daar naar binnen lopen en vragen was natuurlijk geen optie. Het leek in eerste instantie onmogelijk maar wij gaven niet op. Op onze gehuurde fietsen gingen we op pad en probeerde elke zandweg, wandel pad of doorgang om maar bij de lagune te komen. Na vele privé terreinen en boze blaffende waakhonden gepasseerd te hebben hadden we geluk. Van een local mochten we in zijn achtertuin snorkelen wat ongeveer 100 meter van het Hilton hotel af was.Het weer was niet goed, tropische regenbuien tussendoor maar we hebben de onderwater wereld kunnen spotten en heb ik daar mijn eerste grote rog gezien, wat fantastisch zeg. 

Het eiland heeft één weg van ongeveer 60 km. Om bij de volgende baai te komen fiets je al snel een 15 km heen en je moet ook nog dezelfde weg terug met tropisch weer heb je het daarna wel gehad voor die dag. En ook wel voor de volgende dagen. Daarom besloten we om voor één dag een scooter te huren waarmee je het hele eiland kon verkennen. Lekker scheuren en overal stoppen waar we willen. Heerlijk! 

Zo kwamen we op een verlaten strand terecht. Na wat snorkel sessies kwam er een local ons vergezellen die een liedje voor ons ging spelen op zijn gitaar. Na vele kilometers gemaakt te hebben doken we avonds voldaan het zwembad in.

Regelmatig hebben we van die momenten dat we even niet meer weten welke datum we leven of welke dag het is. Vaak heeft dat totaal geen consequenties en leef je heerlijk van dag tot dag. Soms, in momenten van een planning hebben en vluchten halen is het wel belangrijk om dat te weten.

Wij rekende op een dag extra op Moorea. Daan kwam met een gelukje achter dat we een dag eerder moesten vertrekken. We moesten dus een dagje inkorten. Help! Want we wilden nog snorkelen/zwemmen met haaien en roggen! Die ochtend heeft onze gastvrouw meteen wat bedrijven gebeld en we konden nog mee met een tour voor die dag als we meteen in de auto stapte. Oke, rennen en vliegen maar we waren op tijd voor de boot. Het weer was top, het water was helder en er waren genoeg haaien en roggen om mee te zwemmen. Hoe geweldig is dat? En hoe graag wil je dat vast leggen op film en camera dat je met black tip reef sharks hebt gezwommen? Heel graag! Dat is een van de reden dat we een Gopro hebben aangeschaft. Voor dit soort momenten. Maar je raad het misschien al, we zijn door alle haast dat ding vergeten. Zucht. Gelukkig hebben we wat mooie beelden en foto's van boven af kunnen maken. We eindigen die dag met veel extra informatie over het eiland en de cultuur. We weten nu hoe we verschillende kokosnoten open moeten krijgen en moeten eten. Precies wat we nodig hadden. Een mooie laatste dag op Moorea. 

De volgende ochtend pakten we de veerboot weer terug naar Tahiti waar een Franse man van onze airbnb ons al op stond te wachten. Dit keer hebben we een heel appartement met zwembad! We komen laat in de middag aan en vinden het wel goed voor die dag. De hoofdstad van Tahiti is Papeete, een grote veelte dure stad aan een grote haven. Het paradijs beeld valt hier een beetje in het niets. Alles in Frans Polynesië heeft een super duur prijskaartje. Maar dan ook echt alles. Echt veel ondernemen als backpacker is daarom ook lastig. We besloten om lekker te genieten van het zwembad en het uitzicht en zo ons avontuur op Frans Polynesië af te sluiten. 

We vliegen door naar Nieuw-Zeeland en slaan daardoor een dag over door de tijdzone die we tijdens onze heenreis naar Mexico er eigenlijk bij hebben gekregen. We vliegen op het Noordereiland daar waar het nu net voorjaar is. Ik ben bang dat ik mijn lange broek weer uit mijn backpack moet halen....