Noordereiland Nieuw-Zeeland; Tropische valleien, (actieve) vulkanische gebieden en een aardbeving

Eenmaal aangekomen Auckland gaat er weer een andere wereld voor ons open. Deze westerse stad heeft veel weg van grote Europese steden. Auckland mist alleen veel historische gebouwen. Sommige zien er leuk uit maar de meeste gebouwen zijn nieuw en modern. We zaten in een hostel net buiten de stad en moesten door Chinatown lopen om op Queenstreet te komen. (De hoofdstraat). Er waren zo veel Jappaners dat het voelde alsof je in Japan was beland met wat Engelse toeristen. En bizar veel sushi waar Daan en ik natuurlijk geen 'nee' tegen konden zeggen. Bijzonder om veel verschillende culturen bij elkaar te zien. Eigenlijk hetzelfde als in Nederland alleen dan van andere omringende landen en culturen uit deze regio. 

Reizen in Nieuw-Zeeland kan prima met het openbaar vervoer. Maar Nieuw-Zeeland is een prijzig land. Ik kan zelf zeggen, nog prijziger dan in Nederland waardoor het reizen hier ook aan de kosten komt. Gelukkig heeft Nieuw-Zeeland een gemakkelijke wegennetwerk en gaan er vaak maar één of twee wegen die dezelfde richting op waardoor liften erg gemakkelijk wordt. En dat schijnt ook nog vrij gemakkelijk en gebruikelijk te zijn. Omdat we voor op het Zuidereiland ons eigen vervoer hebben wilde Daan graag liften op het Noordereiland. Wij hebben al enig ervaringen opgedaan met liftten (NL-Parijs retour) wat een succes was en daarom besloten we dat hier ook te gaan doen. Vanuit Auckland wilde we graag richting het noorden, naar Pahia bij de Bay of Island. Mooi rustig gelegen dorpje omringt door een grote baai met vele eilandjes. We pakte de bus naar een dorpje buiten Auckland en begonnen daar met liften. 

De eerste lift was echt bizar. We stonden nog geen minuut met onze duim omhoog, ja echt 40 seconden en de eerste auto stopte al. Twee andere backpackers met een gehuurde auto stapte uit. En ja hoor, zij gingen ook naar Pahia! Één auto voor zoveel kilometers. Dat was echt te gek! Onderweg maakte we nog een stop bij een 'Glowworm Cave'. Een grot van een paar honderd meter lang waar allemaal licht gevende wormen zaten. Kleine  beestjes die een mooi effect geven in de donkere grotten. 

Jeetje, wat is Nieuw-Zeeland een netjes, beschermend en goed georganiseerd land. Een land waar het lijkt dat alles in de puntjes geregeld is. Overal hangen bordjes, staan paaltjes en wordt er op verschillende manieren duidelijk gemaakt hoe jij je kan/moet handelen of gedragen. Bijna in elk dorp en grote steden staan gratis public toiletten die nog schoner zijn dan menig restaurant toiletten in heel Zuid-Amerika. Geen afval langs de wegen, schone straten en super aardige mensen!

En de natuur! Fantastisch. Kleine heuveltjes, grotere heuvels hier en daar lopen veel schapen te grazen. Prachtige bossen die net op een tropische regenwouden lijken en hele lange uitgestrekte stranden en baaien. De kleuren van de natuur zijn er prettig om naar te kijken, het blauwe zeewater in combinatie met het strand en de groene landschappen doen het goed. 

In Pahia waren we allebei toe aan rust, relaxen en gewoon even niet zo veel. Bijkomen van de afgelopen weken, misschien wel maanden. Pahia scheen daar een geschikte plek voor te zijn. We hadden een prachtig uitzicht op de baai en ontmoeten leuke mensen. 

We wilde graag helemaal naar het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland. En wat is nou beter dan dat je dat met je eigen vervoer kan doen. Toevallig was er iemand die ochtend geweest van een verhuur bedrijf die iemand zocht die een huur auto wilde terug brengen vanuit het hoge noorden. En ja dat wilde wij wel. Helaas kregen we een dag van te voren te horen dat de deal niet meer door ging. Maar we konden wel voor een kortingsprijs een huur auto lenen. Samen met nog een Nederlander zijn we gaan rijden. Op naar het hoge noorden! Watervallen, stranden, baaien, groene heuvels, uitzichten en vele schapen! We maakte we ook nog een stop bij een zandduin waar we gingen zandboarden. Net even wat anders dan in Peru maar ook dit was leuk!

Als je een hike wil gaan maken staat er precies op de bordjes hoelang een hike kan gaan duren en zijn er pijlen tijdens de route die aangeven welke richting je op moet. Bij bijna alle hikes die wij tot nu toe gedaan hebben zijn aangelegde trappen of paden zodat de hike voor iedereen toegankelijk is. Dit is wel even wat anders dan in Zuid-Amerika. We hebben hier zelfs een hike op slipper gedaan..

We hoorde goeie verhalen over de dolfijnen in Nieuw-Zeeland. Hier in de Bay of Island worden ze niet gevoed maar zwemmen ze uit nature in de baai en hopelijk willen ze ook met je mee zwemmen. Dat klinkt goed toch? Daan en ik streken over ons hart en puilde diep in onze portemonnee om deze trip te doen. Vier uur lang was de zoektocht per boot, opzoek naar dolfijnen. Wij zaten klaar met onze zwemkleren en snorkels om het water in te gaan maar het was tevergeefs. Het bleef bij het zoeken want na vier uur hadden we nog steeds niks gezien. Geen één dolfijn. Gelukkig hebben we de voucher nog. Een voucher die levenslang geldig is. Tsja daar hebben we wat aan. We moeten of een keer weer terug naar Nieuw-Zeeland of weg is het geld. We hebben het namelijk twee dagen later nog een keer geprobeerd maar er stond te veel wind en gingen er geen boten die dag. Zucht. Nog langer blijven met wat slechter weer op komst wilde we ook weer niet. Dus, (verkoop praatje) ga jij naar Nieuw-Zeeland? En zou je willen zwemmen met dolfijnen? Wij hebben een voucher die we in goed overleg aan jullie kunnen overhandigen. Scheelt in de prijs wat Nieuw-Zeeland kennende wordt alles elk jaar duurder. Laat het ons weten...

De rest op het Noordereiland ging super goed met het liften. We hebben leuke en bijzondere liften gehad. We hebben mensen leren kennen en zijn meer te weten gekomen over het land. Op weg naar Hamilloton hadden we twee liften erop zitten van een aantal uren. We gingen eerst even wat eten voordat we weer op jacht gingen voor een nieuwe lift. Terwijl wij wat te eten pakten bij een veebedrijf op de stoep stopte er een auto en vroeg of we met hem mee wilde rijden. Heel spontaan en super leuk natuurlijk. Dan maar geen eten maar een lift zonder enige moeite. Mooie momenten tijdens onze reis. We zijn erg dankbaar dat er zulke vriendelijke mensen zijn. 

Vanuit een tussenstop in Hamilton zijn wij doorgelift naar het National Park in Rotorera. Dit is het dorp wat bekend staat om zijn vulkanische zwavel geuren, of op Daan zijn manier; 'Het hele dorp stinkt naar rotte eieren'. Doordat het dorp gebouwd is op een vulkanisch gebied hebben ze daar ook de consequenties van moeten accepteren. Er zijn prachtige geisers die veel zwaveldamp uitspuwen en warmtebronnen die damp vrijlaten. Dit ruikt al zo sterk ter plekke maar als de wind verkeerd staat is het nog een tikkeltje erger en ruik je het in het hele dorp. De bewoners (ook wel kiwi's genoemd) zijn het gewend maar als toerist is het toch wel heftig. Zelfs de parfum die ik om de minuut onder mijn neus smeerde hielp helaas niet. 

Een vulkanisch gebied geeft mooie natuur effecten wat het kijken wel echt waard is. 

Nadat we werden afgezet door een lieve (geïmmigreerde) Zuid-Afrikaanse vrouw in Taupo zijn we de volgende dag naar watervallen wezen hiken, hebben we mountainbikes gehuurd en zijn we door een fantastisch mountainbike gebied gecrost. We hebben een dag extra moeten wachten op de Tongariro crossing  omdat die dicht was wegens slecht weer. De eerste dag dat het National Park open ging voor wandelaars waren we erbij! Dit is dé highlight track van het Noordereiland. Uiteraard kunnen wij die dan niet overslaan. 

Het was een hel. Het was de meeste ellendige hike die we ooit hebben gedaan. Daan heeft deze track zes jaar geleden ook gelopen. Toen was het voor hem een van de mooiste hikes. Nu zes jaar later was het dé ergste hike die hij heeft gelopen. Wat voor een invloed het weer kan hebben.... We begonnen onderaan de vulkaan met regen maar dat was oké. Maar hoe hoger we kwamen hoe erger het werd. Wind, regen, hagel zelfs een beetje sneeuw en het zicht was ongeveer  40 meter door dikke mist (wolken) die bleven hangen. We hebben ongeveer 20% gezien van wat we zouden moeten zien. Naarmate we daalde werd het weer en het zicht wat beter. Maar de kou die je dan omarmt heeft is duidelijk nog aanwezig als je onderaan de berg staat. De regen bevroor aan mijn broek, ijs druppels hingen in Daan zijn baard en onze vingers waren niet in staat om te bewegen. Daarnaast was ik niet fit. (Overgeven, misselijk voor de track) dat ik dit allemaal op een banaan als ontbijt heb moeten doen. Het is in ieder geval de meest bijzondere ervaring van een highlight hike die we hebben meegemaakt. Een gids die al acht jaar de vulkaan liep had in al die tijd niet zo'n slecht weer meegemaakt. Misschien zegt dat ook wel genoeg. 

Na een extreem lange warme douche moesten we dezelfde dag nog wachten op de nachtbus die ons richting Wallington bracht waar vanuit we het vliegtuig richting Chrischurch konden nemen. Tijdens het wachten, rond een uurtje of twaalf pakte we onze tas in en gebeurde echt iets raars. Ik werd opeens helemaal duizelig en dacht dat ik bijna tegen de vlakte ging waarop Daan reageerde "huh? Wat gebeurd er?" We werden allebei misselijk en alles draaide bij ons. Wat is dit joh? Het hele hostel begon te kraken en leek heen en weer te schudden inclusief de vloer terwijl we op een betonnen vloer stonden. Andere backpackers kwamen uit de kamers stormen met dezelfde vragen. Het bleek het een aardbeving te zijn.

Daan en ik zijn naar buiten gegaan om te kijken hoe het daar was maar het bleef maar doorgaan. Alsof je zo ontzettend dronken bent dat je bijna niet meer op je benen kan staan en je overal aan moet vast pakken. Buiten gingen de alarmen van auto's en winkels af maar verder bleef het rustig. Jemig. Dat we dat ook nog meemaken. De volgende dag hoorden we op het vliegveld dat veel vluchten gecanceld waren. Busstations waren dicht en veel kantoorpanden waren gesloten. Je zag ramen die gesprongen waren, gebouwen die waren afgezet en mensen die hard aan het werk waren om alles te controleren. Toen drong het pas tot ons door dat het best een heftig beving was en dat wij en heel veel anderen gelukkig oké waren. (7.8 op schaal van richter met diepte van 10 kilometer)

Onze vlucht naar het Zuidereiland waar de beving oorspronkelijk plaats vond ging door. Nu kunnen wij hopelijk onze gehuurde campervan ophalen en in alle vrijheid het Zuidereiland verkennen. We zijn erg benieuwd hoe ons nieuwe huis op vier wielen eruit zal zien....