Chili/Argentinië; Gletsjers, wijn en steaks

Lijkt dit land op de rest van Zuid-Amerika? Of Is dit welvarende land anders? De lama's die zijn hier ook niet ondenkbaar, dat scheelt. Terwijl de borden waarschuwen voor los lopend wild (koeien) staan er toch weer lama's en alpaca's te grazen langs de weg. Eenmaal over de grens merk je wel meteen het verschil. De wegen waren na 500 meter over de grens geasfalteerd en werden we bij een streng maar ook weer los gelegen border flink gecontroleerd. Dat was in Bolivia wel anders. Controles hebben we daar niet gehad. Dit zijn kleine dingen die wel het verschil maken. Je ziet meteen dat de welvaart veel beter is en als je een snack wil kopen betaal je het dubbele als in Bolivia. De bedragen zijn van 1.000 Chileense peso tot nog hoger bijvoorbeeld 60.000 Chileense peso's (dit is ongeveer 82 euro). Deze hoge bedragen zie je vaak alleen maar in arme landen. Maar om het makkelijk te maken hanteren ze het in één van de rijkste landen van Zuid-Amerika.

We hebben een fijn hostel gevonden met woonkamer en open keuken waar we goed gebruik van hebben gemaakt. De geur van pannenkoeken kan ik nog steeds ruiken.... hmm. Nog een voordeel was dat wij en een medewerker de enige waren die er sliepen. Mooi de tijd dus om alles even rustig op een rijtje te zetten en de rest van onze reis door Zuid-Amerika te plannen.
Wat hoog op onze to do lijst staat, (niet dat we die echt hebben) is dat we heel graag een busje willen huren om zelf reizend en kamperend een land willen ontdekken. Chili is daar heel erg geschikt voor zijn. Dit lange uitgestrekte land bied veel mogelijkheden. Makkelijke wegen, mooie natuur en makkelijk de grens over naar Argentinië als we dat zouden willen. Wij gingen daarom op jacht naar een busje! Maar eenmaal echt een busje te willen huren bleken de prijzen gigantisch te zijn of ze waren al verhuurd. Echt balen! Hebben wij weer. Blijkt dat het in Chili voorjaar is en laat dat nou net de periode zijn waar heel veel Chileense mensen vakantie opnemen en ook graag al rijdend hun eigen land willen verkennen. Wat nu? Voor het huren van een busje waren we juist naar San Pedro gegaan. Maar goed plannen zijn er om gewijzigd te worden toch? Aangezien we nu wel een deadline hebben (Op 21 oktober het vliegtuig naar Paaseiland nemen) werden we een beetje gedwongen om echt te plannen. Jeej na 2.5 maand dat niet gedaan te hebben viel dat best wel tegen. Uren het internet afstruinen, binnen zitten en vierkanten ogen krijgen is niet echt ons ding. Ondanks dat hebben we mooie plannen kunnen maken en ja, je raad het nooit maar zelfs al wat bussen en hostels van te voren geboekt aangezien we een beperkt tijdschema hebben.

Chili is het langste uitgestrekte land ter wereld. Als je dit wil bereizen betekend dat heel veel kilometers maken. Vanaf San Pedro de Atacama tot aan Santiago is er voor reizigers bijna geen interessante stops. Het beste en het goedkoopste was om vanuit San Pedro meteen naar Santiago te vliegen, op onze eind bestemming. Hmmm dat zagen we niet zitten aangezien er wel wat te zien viel in Argentinië. We besloten om de afstand af te leggen met bussen en Salta en Mendoza in Argentinië te bezoeken. Dat betekende wijn! In San Pedro hadden we al de wijn ontdekt. Prima wijn van 1,5 liter voor 3,00 euro. Niet gek dachten wij zo. Ik heb wel even een inhaalslag gedaan in San Pedro ;-). Daan deed ook gerust mee, geen zorgen.
Argentinië staat bekend om zijn wijnen, wijnstreken en de heerlijke steaks. Dit waren genoeg redenen om hier op bezoek te gaan. We boekten een luxe wijntour en besloten om minimaal één keer een goede steak te gaan eten (dit werden er uiteindelijk vier). 

We gingen naar Salta met de gedachten een de treinrit te pakken die richting de wolken zou gaan. Een historische route dwars over het Andes gebergte. Eenmaal aangekomen bleek de trein voor meer dan 80% te zijn afgesloten. We besloten dus tien minuten voor sluitingstijd van de triporganisaties om toch voor de volgende dag wat te boeken. We hebben ons in het Spaans laten voorlichten en gekozen voor wat ons werd aangeraden. Soms blijkt uit de praktijk dat dit niet altijd een goed idee is. We dachten een heerlijk tour in de natuur te hebben geboekt met hiken, uitzichten en watervallen. Maar alles was minder waar. We stapten met onze beste hiker's outfit aan en voorbereidend op een zware tocht van minimaal vijf uur in het busje en gingen naast mannen en vrouwen van boven gemiddelde middelbare leeftijd zitten. We keken elkaar en schoten keihard in de lach. Hadden we de Spaanse vrouw toch niet zo goed begrepen? Het was wel een gezellige dag met Argentijnse 50 plussers. Wij met onze hike kleren, zij met spijkerbroeken en sandalen.... 
Vanuit het busje hebben we vele stops kunnen maken en kunnen genieten van de mooie natuur en vele wijngaarden. En we hebben de dag kunnen afsluiten met twee slokken wijn die we mochten proeven, ja helaas echt niet meer.

De enige reden waarom we naar Mendoza zijn gegaan is omdat we een super luxe wijntour hebben geboekt. Eentje met goede wijnen en een zes gangen diner. Tijdens de tour hebben  we leuke mensen ontmoet, heerlijk gegeten en meer dan 10 verschillende wijnen geproefd. Bij elk gerecht zat uiteraard weer een ander wijntje. Wij waren de jongste van de groep en op èèn of andere manier kreeg Ik het voor elkaar om alle overige wijn te krijgen van anderen. Ik was wel zo lief om alles te delen met Daan, je kan je misschien wel voorstellen hoe dat ging. Het was een top uitje. Heerlijk fietsen in de zon tussen de wijngaarden met besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. Aan het einde van de tour konden we het niet laten om twee flessen wijn te kopen. Uiteraard gevraagd om de 'niet gelabelde' (en dus een stuk goedkopere) flessen. Tsja we blijven natuurlijk backpackers.

Na drie lange busreizen van 11, 20 en 7 uur inclusief twee grensovergangen en pech met de bus hebben we Argentinië overleefd en zijn we weer terug gegaan naar Chili. Santiago is de hoofdstad en dat kan je zien ook. Wat een welvarende grote stad zeg. Hier hebben we even de tijd om ons voor te bereiden op Paaseiland en Tahiti. 

Vanuit Santiago maken we een dagtrip naar Valparaiso. Een haven plaatsje met een cultureel art buurtje waar Daan wat foto's van mij heeft gemaakt. Echt een paar maar. Je kan een gratis tour doen maar wij lopen liever zelf wat rond. Daan met zijn gps en ik met mijn richtingsgevoel komen we een heel eind. Toch zijn we ook goed in 'per ongeluk' achter een gids aan lopen of schoolreisjes doen het ook wel goed. Die hebben vaak fijne informatie en weten ook vaak een goeie route. Na vele foto's had Daan zo hard gewerkt dat hij een biertje op het terras moest drinken. Ach waarom ook niet. We hebben immers een beetje vakantie. 

Tijdens onze voorbereidingen in San Pedro hebben we besloten om naar Patagonië te gaan. Ik had het er al een langere tijd over dat het toch wel gaaf was om daar heen te gaan aangezien we zo dichtbij zaten. Maar toen die tijd was het nog winter maar nu het voorjaar begint is het daar wat beter te behappen. 

Ik heb mij mentaal goed moeten voorbereiden op Patagonië. Hoe graag ik daar ook heen wilde ik zag er erg tegen op omdat het daar zo koud is. Maar goed 'once in a life time' dus 'go for it' was de spirit. 
Patagonië zit zo dichtbij Antarctica dat in het voorjaar de temperaturen nog steeds flink onder nul zijn. De natuur, de dieren die er leven en het begin van de Andes gebergte moet zo fantastisch zijn. Met een korte vlucht van vier uurtjes landen we op het zuidelijkste puntje waar je kan landen in Chili. Vanuit daar namen we rechtstreeks de bus naar Puerto Natales. Een stadje wat als uitval basis dient voor het park Torres del Paine. Ons plan is om daar vier nachten en vijf dagen te hiken en te kamperen. We huurden kampeerspullen en ik, die niet echt gemaakt is voor de kou kocht nog op het laatste moment een skibroek bij een tweedehands winkel en handschoenen. Tsja we gaan immers naar het natuurpark waar alle weersomstandigheden op één dag zouden kunnen voorkomen. De dag voordat we vertrokken sneeuwt het de hele dag zo hard dat ik er nog meer tegen op zag. Niet tegen het hiken maar tegen het kamperen, in een tentje in de koude vries nachten....brrrr

Torres del Paine is het bekendste natuurpark van het Chileense Patagonië. De hike valt onder een van de vijf mooiste hike's van de wereld. De natuur is prachtig, van gletsjers tot besneeuwde bergen van azuur blauwe meren tot prachtige rotsformaties. Je kan er een dag heen maar de bekendste trek is de 'W' route van vijf dagen. 

We hebben deze bekende route gelopen. Niet in vijf dagen maar in vier dagen. Dit betekende volle bak hiken en meer kilometers maken op een dag. Hierdoor konden we wel drie ipv vier nachten overnachten in het park. Scheelt weer een extra koude nacht. Je zal wel denken. Waarom in hemelsnaam kamperen? De hotels en andere lodges in het park zijn ontzettend prijzig. Voor ons echt veelte veel in combinatie met backpacken. Daardoor bleef er maar één optie open. Kamperen. Ook wel weer een grote uitdaging. Kunnen wij dit of niet....

Wonder boven wonder was de lucht helder op de eerste dag. Terwijl wij de sneeuwstorm van gisteren nog vers in ons geheugen hadden klommen we omhoog in en tussen een verse laag sneeuw en gleden al dansend vanaf Mirador torres weer naar beneden. Wat een bijzondere en heldere dag zeg! Dat hadden wij niet verwacht. Nu moet je niet meteen denken 30 graden en een strak blauwe lucht maar de zon scheen en de wind was maar 50 km/h. Daan was helemaal in zijn sas. Met zijn zakmes en aansteker paraat in zijn zak en de tent stond er binnen vijf minuten. Een mooie eerste dag en het water uit de bergen is lekker!!

De dagen erna werd het weer alleen maar beter! Wel wakker worden met ijs aan je tent. Maar toch. Overdag verstoppertje spelen en sneeuwballen gooien. En in de avond de lawines horen vallen vanuit je tent. Wat een prachtig stukje wereld is dit zeg! We eindigde de hike met een boottocht van twee uur langs prachtige gletsjers en namen de afgedragen skibroek weer mee terug.

De gedachten dat we over een klein weekje naar Paaseiland vliegen was een fijne gedachten. Vandaag de dag vliegen we daadwerkelijk naar Paaseiland! We hopen op mooi weer maar zou het daar ook mooi zijn?